เหมือนว่าทุกๆ ครั้งที่ตัวฉัน ได้พบกับเธอแล้วใจฉัน
มันเหมือนว่าใจจะอ่อนแรงลงทุกๆ ที
อยากจะพูดจะคุยและทักทาย แต่แล้วทำไมฉันต้องอาย
มันทำไม่ได้เมื่อเจอเธอ
เฝ้ามองอยู่ทุกวัน เผื่อเธอจะหันมา
แต่พอเธอเริ่มจ้องตา ฉันเองก็หวั่นไหว
รักเธอแต่ก็ทำอะไรไม่ได้
เหนื่อยใจ แต่ฉันคงทำได้เพียงแค่
รักเธอระยะไกล เข้าใจกันไหม
ว่าฉันมันใจไม่กล้าพอ ก็ต้องเฝ้ารอ
และหวังว่าทำให้ได้ในสักวัน
ไม่อยากจะรักเธอระยะไกล รอหน่อยได้ไหม
และฉันจะทำให้เราได้รักกัน ได้ใกล้กัน
แต่ไม่ไหวจะเคลียร์หัวใจของฉัน ที่มันแอบรักเธอ
เหมือนที่ฉันที่คิดที่แอบฝัน ถึงเธอเท่านั้นอยู่ทุกวัน
ยิ่งทำให้ฉันไม่กล้าเจอและทักทาย
ยิ่งคิด ยิ่งฝัน ยิ่งเพ้อ ก็ยิ่งอาย
จะกลัวอะไรคนมากมาย ไม่ได้มีเราแค่สองคน
เฝ้ามองอยู่ทุกวัน เผื่อเธอจะหันมา
แต่พอเธอเริ่มจ้องตา ฉันเองก็หวั่นไหว
รักเธอแต่ก็ทำอะไรไม่ได้
เหนื่อยใจ แต่ฉันคงทำได้เพียงแค่
รักเธอระยะไกล เข้าใจกันไหม
ว่าฉันมันใจไม่กล้าพอ ก็ต้องเฝ้ารอ
และหวังว่าทำให้ได้ในสักวัน
ไม่อยากจะรักเธอระยะไกล รอหน่อยได้ไหม
และฉันจะทำให้เราได้รักกัน ได้ใกล้กัน
แต่ไม่ไหวจะเคลียร์หัวใจของฉัน ที่มันแอบรัก
รักเธอแต่ก็ทำอะไรไม่ได้
เหนื่อยใจ แต่ฉันคงทำได้เพียงแค่
รักเธอระยะไกล เข้าใจกันไหม
ว่าฉันมันใจไม่กล้าพอ ก็ต้องเฝ้ารอ
และหวังว่าทำให้ได้ในสักวัน
ไม่อยากจะรักเธอระยะไกล รอหน่อยได้ไหม
และฉันจะทำให้เราได้รักกัน ได้ใกล้กัน
แต่ไม่ไหวจะเคลียร์หัวใจของฉัน ที่มันแอบ
รักเธอระยะไกล เข้าใจกันไหม
ว่าฉันมันใจไม่กล้าพอ ก็ต้องเฝ้ารอ
และหวังว่าทำให้ได้ในสักวัน
ไม่อยากจะรักเธอระยะไกล รอหน่อยได้ไหม
และฉันจะทำให้เราได้รักกัน ได้ใกล้กัน
แต่ไม่ไหวจะเคลียร์หัวใจของฉัน ที่มันแอบรักเธอ